Biliyorsun, değişiyorsun…

“Bir çok sorumluluğun, yetiştirmen gereken işlerin, gitmen gereken toplantıların, görmen gereken akrabaların, arkadaşların var. Yalnız değilsin, boş değilsin, her zaman bir meşguliyet içindesin. Ama yine de kendini koskocaman bir boşluğun tam ortasında, yapayalnız ve amaçsız hissediyorsun. Gün içinde bir an geliyor, çevrendeki yüzlere yabancılaşıyorsun, elindeki iş sana çok anlamsız görünüyor. Telefonda yaptığın tartışma, toplantıda yaptığın sunum hatta arkadaşınla yaptığın sohbet… ve aynada yüzünü yıkarken kendinle göz göze geliyorsun. Uzun uzun bakıyorsun gözlerinin derinliklerine. Daha önce hiç hissetmediğin , tarif bile edemeyeceğin bir duygu seli kaplıyor içini. Bir an aklından şu sorular geçiyor ; “ ben kimim? neredeyim?”  

Saklamaya, gizlemeye, uzaklaşmaya çalışsan da , kendinle aynada buluştuğun o bir an, gün boyu hiç aklından çıkmıyor. Gece oluyor, yatmadan önce dişlerini fırçalamak için lavaboya gittiğinde, bu kez içinden gelen bir dürtü ile yeniden bakıyorsun aynaya. Sabah yaşadığın o karşılaşmayı arıyorsun aynada bir süre. Sonra çok aptalca bir şey yaptığını düşünüp gülümsüyorsun kendi kendine ve tam o an aynada yine gözlerinin aksi ile buluşuyorsun. Çok sevecen, çok huzur verici , sıcacık bu karşılaşma hiç bitmesin istiyorsun…

Hayatında belki de ilk defa kendinle karşılaştığın bu iki an , yaşamını dolduran onca olayın, insanın arasında sana en yakın, en gerçek gelen tek şey. Ve artık biliyorsun, sen asla eski sen olmayacaksın… “

UlyaCanAstroloji